Lokma Vakti
<p><span style="color: rgb(75, 67, 66);">İki parmağınızın arasına sığar, ağzınızda erir giderim; ve küçük, kızarmış gövdemle dışarıdan baktığınızda beni size çeken bir şeyler var. Ama yaşım hepinizden büyüktür. Nerden baksanız 9.yüzyıldan beri bu coğrafyanın bir parçasıyım. İsmim Lokma, Arapçada: “القمة القادي”, Yunanca’da: “λουκουμάδες”, çoğul “λουκουμάς “gelir. İsminin : bir ağız, bir yudum, bir parça yemek anlamına gelen Arapça’daki “لقمة” kelimesi yani “lukma”kelimesinden türemiştir. Bozkır kültürünün kadim lezzetiyim. Türklerde aş pişirme, yağ yakma ve kokutma ritüeli kansız kurban olarak kabul görür. Günümüze kadar varlığını sürdüren bu gelenek halen Balkanlar’da, Anadolu’da, hatta Hristiyanlığı kabul etmiş olan Makedonya Türklerinde bile yaşatılmaya devam eder. Bu gelenek çok farklı coğrafyalarda, farklı isimlerle anılmakta, karşınıza pişi, bişi, kabalka, lokma, mekik, lokum ve pesmet gibi isimlerle çıkarım. Günümüzde Balkan Türklerinde arife ve bayram günlerinde “bişi gezmesi” adı altında bu günlere özel dökülürüm, çocuklar kapı kapı gezerek bu tadıma bakarlar.</span><br></p>